تپش سایه دوست

کوله پشتی ات کجاست؟

کوله پشتی ات کجاست؟ 
کفش کوه و کیسه خواب 
بادگیر و قمقمه 
یک کمی غذا و آب

*** 


کوله پشتی ات کجاست؟ 
کفش کوه و کیسه خواب 
بادگیر و قمقمه 
یک کمی غذا و آب

راه ، خاک ، خستگی 
دره، تنگه ، چشمه، رود
قله، آرزو، امید 
سنگ و صخره و صعود
***
بچه ها! در این سفر 
کوله را سبک کنید
توشه مهم ماست 
مهربانی و امید
***
بچه ها! خدا خودش 
سر گروه ما شده 
می رویم و راهمان 
از زمین جدا شده
***
آخرین پناهگاه 
روی قله خداست
راستی فرشته ها!
قله خدا کجاست؟
***
خیمه می زنیم ما
رو به قله های نور
از زمین ولی چقدر 
دور دور دور دور
***
مانده روی کهکشان 
رد پای بچه ها
رفته رفته ، رفته اند
تا سپیده ، تا خدا



+ نوشته شده در چهارشنبه 89/4/23ساعت 3:24 صبح توسط Mona h نظر

کلیه ی مطالب این وبلاگ محفوظ می باشد. کپی برداری با ذکر نام منبع بلامانع می باشد.
طراحی شده توسط
یاس تم